ദൈവസഭയില്‍ ഭരണത്തിനല്ല, ശുശ്രൂഷയ്ക്കാണ് സ്ഥാനം
Not Ruling, but Ministering in the Church of God
കാനം അച്ചന്‍
ബൈബിള്‍ പഠിച്ചാല്‍ ദൈവം ചെയ്യുന്നതിനൊക്കെ ബഥലായി പിശാച് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത് കാണാം. പിശാചിന്റെ അഭിഷേകം പ്രാപിച്ച നിമ്രോദ് ബാബിലോണ്‍ കേന്ദ്രമാക്കി തുടങ്ങിവെച്ചതാണ് മതവും രാഷ്ട്രവും. മതരാഷ്ട്ര കൂട്ടുകെട്ടിനെ നിലനിര്‍ത്താന്‍ അന്നുമുതല്‍ ഇന്നുവരെ ശ്രമിക്കുന്നതാണ് ഇന്നും നാം കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
ദൈവസഭയുടെ മുഖ്യശത്രു ആണ് മതം. സഭയുടെ പ്രമാണം വെളിപ്പാടും മതത്തിന്റേത് മനനഫലവും ആണ്. a എല്ലാ മതങ്ങളും ഈ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ദൈവത്തിന്റെ കുറ്റപത്രം വഹിക്കുന്നു. ബാബേല്‍ഗോപുരം ചിതറിത്തെറിച്ചുവീണ ബാബിലോണ്‍ കേന്ദ്രമാക്കി സാത്താന്‍ ഒന്നാം സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചു. അത് തകര്‍ന്നപ്പോള്‍ പിശാച് അടങ്ങിയിരുന്നില്ല. വിവിധ രാഷ്ട്രങ്ങളില്‍, വിവിധ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങളില്‍ ദൈവികപദ്ധതിക്ക് തടസമുണ്ടാക്കാന്‍ ശ്രമം ആരംഭിച്ചു. നാല് ആശ്രമങ്ങളെ (ചാതുര്‍വര്‍ണ്ണ്യം) ആയുധമാക്കി മതരാഷ്ട്ര കൂട്ടുകെട്ടുണ്ടാക്കിയ തന്ത്രം ദൈവസഭയില്‍ വിദഗ്ധമായി സാത്താന്‍ സന്നിവേശിപ്പിച്ചു. ഈ മാര്‍ഗ്ഗത്തിലൂടെ ദൈവസഭയെ നശിപ്പിക്കാന്‍ ഈ ലോകത്തിന്റെ ദൈവം ഇന്നുവരെ ശ്രമിച്ചുകൊണ്‍ടിരിക്കുന്നു. കഷ്ടിച്ച് നാല് നൂറ്റാണ്ടുവരെ ദൈവസഭ അതിന്റെ തനിമ നിലനിര്‍ത്തി. സാത്താന്‍ ഒരു റോമാചക്രവര്‍ത്തിയെ (കോണ്‍സ്റ്റോയിന്റ്റിന്‍) ആയുധം ആക്കി സഭയ്ക്കുള്ളില്‍ കടന്നു. നല്ല കാര്യങ്ങള്‍ പലതും പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ വലിയ തിന്മ പ്രവര്‍ത്തിച്ചുപോന്നു. വേഷപ്രധാനവും കര്‍മ്മബഹുലവുമായ പട്ടത്വം അവന്‍ സഭയില്‍ കടത്തി. കൃപയാല്‍ ഉള്ള രക്ഷ കൂദാശകളാക്കി കച്ചവടച്ചരക്കാക്കി. ആ വിഷയത്തില്‍ ഏറ്റവും ഭയങ്കരം ദൈവവചനത്തെ പുറംതള്ളി അധികാരികളുടെ കല്‍പ്പനകള്‍ പ്രതിഷ്ഠിച്ചതാണ്. പ്രാര്‍ത്ഥനാ കൂട്ടങ്ങള്‍ വ്യത്യാസപ്പെടുത്തി സുന്നഗതോസുകള്‍ (കൗണ്‍സില്‍) ആക്കി. അങ്ങനെ ക്രമേണ സഭയെ ലോകമയം ആക്കിമാറ്റി.
മയങ്ങിക്കിടക്കുന്നവന്‍ ഇടയ്ക്കിടെ ഉറക്കംതെളിയുന്നതു പോലെ നവീകരണ ദര്‍ശനത്തോടുകൂടെ നവീകരണ വീരന്‍മാര്‍ ചില കാലങ്ങളില്‍ എഴുന്നേറ്റു തുടങ്ങി ആ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരുവലയ മുന്നേറ്റം ആയിരുന്നു 16-ാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ ലൂഥര്‍ മുഖാന്തരം സംഭവിച്ചത്. എന്നാല്‍ വിശ്വാസത്താല്‍ ഉള്ള രക്ഷ മാത്രം ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് ആ പ്രയത്‌നം അവസാനിച്ചു. പള്ളിമതവും പട്ടത്വവും തീര്‍ത്തും വര്‍ജ്ജിച്ചില്ല യാക്കോബായ സഭയില്‍ നിന്ന് തല ഉയര്‍ത്തിയ നവീകരണത്തിനും (മാര്‍ത്തോമ്മസഭ) ഈ ഗതികേട് സംഭവിച്ചു. മാര്‍ത്തോമ്മ സഭയില്‍ നിന്ന് തല ഉയര്‍ത്തിയ ഇവാന്‍ജലിക്കല്‍ സഭക്കും ഇതുതന്നെ ഗതിയുണ്ടായി. പട്ടത്വവും കൂദാശകളും മുഴുവന്‍ കളയാന്‍ ആര്‍ക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. ഈ നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും വിചിത്രമായ കാഴ്ച സുവിശേഷകന്‍ കെ. പി. യോഹന്നാന്‍, യോഹന്നാന്‍ മെത്രാപ്പോലീത്ത ആയി മാറിയതാണ്. കണക്കുകൂട്ടാന്‍ അറിയാവുന്ന കുട്ടികള്‍ കൂട്ടിപറയട്ടെ ലാഭമെത്ര? നഷ്ടമെത്ര…?
പട്ടത്വസഭയില്‍ നിന്ന് വലിയ മുന്നേറ്റം നടത്തിയ വേര്‍പാട് സമൂഹങ്ങളുടെ വഴിയില്‍ ആണ് ഞാനും നിങ്ങളും ഉള്‍പ്പെടുന്ന പെന്തെക്കോസ്ത് സമൂഹം നിലകൊള്ളുന്നത്. കുറെ കാലം നാം കൊടിപാറിച്ചുനിന്നു. മഹാശക്തനായിരുന്ന ശിംശോനെ മദ്യപാനം, സത്രിസംസര്‍ഗ്ഗം, കളിയും കടംങ്കഥ പറച്ചിലും തുടങ്ങിയ സാഹചര്യങ്ങള്‍ ഒരുക്കി ഒടുവില്‍ ഫെലസ്ത്യരുടെ മാവ് പൊടിക്കുന്ന കണ്ണുപൊട്ടനാക്കി മാറ്റിയ കഥ അത്ര ഒറ്റപ്പെട്ട ഒന്നല്ല. ബിഷപ്പിന്റെ നീളന്‍ കുപ്പായം ഇന്നു നമ്മുടെ പലരുടെയും ലക്ഷ്യം ആണ്. സഹോദര സമൂഹം ആകുന്ന സഭ ഇന്ന് മിക്കവാറും മേല്‍ഭരണ സമ്പ്രദായം ആയി മാറി. D.P. യും (ഡിസ്ട്രിക്ട് പാസ്റ്ററും) സാധാ പാസ്റ്ററും ഒക്കെ അതിന്റെ തെളിവാണ്. ഈ ചങ്ങലയിലെ അതിഭയങ്കര കണ്ണി ഓവര്‍സീയര്‍ ആണ്. ശരിക്കും ബൈബിള്‍ പഠിച്ചാല്‍ ഒരു ലോക്കല്‍ സഭയുടെ പാസ്റ്റര്‍ ആ സഭയുടെ ഓവര്‍സിയര്‍ ആണ്. ഓവര്‍സിയര്‍മാരുടെ മുകളില്‍ ഒരു യൂണിവേഴ്‌സല്‍ ഓവര്‍സിയര്‍ ദൈവവചനപ്രകാരം ഉള്ളതല്ല. ഈ കുഴിയില്‍ ആണ് മാര്‍പ്പാപ്പയും പാത്രിയര്‍ക്കീസും, കാതോലിക്കാസും ഒക്കെ വീണു കിടക്കുന്നത്. ഇത് എഴുതുന്ന സമയം ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കാ ആണോ, പരിശുദ്ധ കാതോലിക്ക ആണേ, വലിയത് എന്ന് വിലപേശി മുഖാമുഖം നോക്കി സമരപന്തലില്‍ ഉപവാസിക്കുകയാണ്. ഇതു വായിക്കുന്ന നല്ല മനസാക്ഷിയുള്ള വായനക്കാരോട് ഞാന്‍ പറയട്ടെ “എന്റെ രാജ്യം ഐതിഹമല്ല” എന്ന് യേശു പറഞ്ഞത് നാം മറക്കരുത്. ജാതികളുടെ മാതിരിയുള്ള ഭരണം ദൈവസഭയില്‍ പാടില്ല. ഇവിടെ ഭരണത്തിനല്ല ശുശ്രൂഷയ്ക്കാണ് സ്ഥാനം രാഷ്ട്രീയ ഇലക്ഷന്‍ ഇതില്‍ കയറ്റിയവന്‍ ആരായാലും അവന്‍ ശാപയോഗ്യന്‍ തന്നെ.
സഭയുടെ സ്ഥാനാര്‍ത്ഥികളെ നിശ്ചയിക്കുന്ന ക്രമം ഞാന്‍ പറയാം സഭ ദൈവകൃപയില്‍ ജ്വലിച്ചു നിന്നാല്‍, ശൗലിനേയും ബര്‍ണബാസിനേയും എനിക്കായി വേര്‍തിരിപ്പിന്‍ എന്ന് പ്രവാചകന്‍മാരിലൂടെ വ്യക്തമായ ദൂതുലഭിക്കും. അത്രയും കൃപ ഇല്ലെങ്കില്‍ മത്യാസിനെ തിരഞ്ഞെടുത്ത ചീട്ടിടല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് നടത്താം. അവിടെ പ്രചരണത്തിന്റെ തന്ത്രം ഉണ്ടാകുന്നില്ല. ലക്ഷങ്ങള്‍ മുടക്കി കോഴ കൊടുത്ത് വ്യാജം പറഞ്ഞ് കള്ളവോട്ട് ചെയ്യുന്ന വേദിയില്‍ നിന്ന് ലക്ഷം മൈലുകള്‍ അകലത്തില്‍ ആയിരിക്കും പരിശുദ്ധാത്മാവ് നിലകൊള്ളുന്നത് എന്ന സത്യം ആരും മറക്കരുത്. എങ്ങനെെയങ്കിലും സ്ഥാനം നേടി നേതാവായി മാനവും ധനവും ഒക്കെ ഉറപ്പിക്കാനും സ്വന്തം മക്കളെ പിന്‍ഗാമികള്‍ ആക്കുവാനും സ്വപ്നം കാണുന്നവര്‍ ആണ് ഈ കള്ളവോട്ട് വിടാതെ നിലനിര്‍ത്താന്‍ പരാക്രമം കാണിക്കുന്നത്. കാലം തീരാറായ ഈ വൈകിയ വേളയില്‍ നീതിയിലും വിശുദ്ധിയിലും നിലകൊള്ളുന്ന തന്റെ സഭയാകുന്ന അല്‍പജനത്തെ ചേര്‍ക്കുവാന്‍ കര്‍ത്താവ് തത്രപ്പെടുന്നു. അതിന്റെ നാനവിധ ലക്ഷണങ്ങള്‍ വെളിപ്പെട്ട് നില്‍ക്കുന്നു. ഞാന്‍ കുറിച്ചു ഈ സത്യം മനസാക്ഷിയില്‍ ഏറ്റുവാങ്ങിയ ചിലരെങ്കിലും ഈ സത്യത്തിനുവേണ്ടി മുന്നോട്ട് വരണം. നമുക്ക് സഭയില്‍ നിന്നും ഈ രാഷ്ട്രീയക്കളി പുറംതള്ളണം. അതിനുള്ള ആദ്യത്തെ ഒരു തീക്കുറ്റിയായി ഈ കൊച്ചു ലേഖനം തീരട്ടെ എന്നു ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. ഈ പന്തം ഏറ്റുവാങ്ങുവാന്‍ അനേകം കരങ്ങള്‍ മുന്‍പോട്ടു പോരണം, അല്ല വരികതന്നെ ചെയ്യും എന്നു ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.
ദൈവസഭ ദൈവത്തിന്റേതു മാത്രം ആയിരിക്കട്ടെ. അതിന്റെ ഭരണക്രമം ബൈബിള്‍ മാത്രം ആയിരിക്കട്ടെ. സഭയുടെ നടത്തിപ്പുകാര്‍ ഭരണാധികാരികള്‍ ആകാന്‍ കൊതിക്കാതെ ശുശ്രൂഷകന്മാര്‍ ആയിരിക്കട്ടെ. നവീകരണം വളഞ്ഞ് ഒഴുകി റോമസഭയിലേക്കും ഒടുവില്‍ ഹിന്ദുമതത്തിലേക്കും ചെന്ന് ചേരാതിരിക്കട്ടെ.
ദൈവസഭയുടെ മുഖ്യശത്രു ആണ് മതം. സഭയുടെ പ്രമാണം വെളിപ്പാടും മതത്തിന്റേത് മനനഫലവും ആണ്. a എല്ലാ മതങ്ങളും ഈ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ദൈവത്തിന്റെ കുറ്റപത്രം വഹിക്കുന്നു. ബാബേല്‍ഗോപുരം ചിതറിത്തെറിച്ചുവീണ ബാബിലോണ്‍ കേന്ദ്രമാക്കി സാത്താന്‍ ഒന്നാം സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചു. അത് തകര്‍ന്നപ്പോള്‍ പിശാച് അടങ്ങിയിരുന്നില്ല. വിവിധ രാഷ്ട്രങ്ങളില്‍, വിവിധ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങളില്‍ ദൈവികപദ്ധതിക്ക് തടസമുണ്ടാക്കാന്‍ ശ്രമം ആരംഭിച്ചു. നാല് ആശ്രമങ്ങളെ (ചാതുര്‍വര്‍ണ്ണ്യം) ആയുധമാക്കി മതരാഷ്ട്ര കൂട്ടുകെട്ടുണ്ടാക്കിയ തന്ത്രം ദൈവസഭയില്‍ വിദഗ്ധമായി സാത്താന്‍ സന്നിവേശിപ്പിച്ചു. ഈ മാര്‍ഗ്ഗത്തിലൂടെ ദൈവസഭയെ നശിപ്പിക്കാന്‍ ഈ ലോകത്തിന്റെ ദൈവം ഇന്നുവരെ ശ്രമിച്ചുകൊണ്‍ടിരിക്കുന്നു. കഷ്ടിച്ച് നാല് നൂറ്റാണ്ടുവരെ ദൈവസഭ അതിന്റെ തനിമ നിലനിര്‍ത്തി. സാത്താന്‍ ഒരു റോമാചക്രവര്‍ത്തിയെ (കോണ്‍സ്റ്റോയിന്റ്റിന്‍) ആയുധം ആക്കി സഭയ്ക്കുള്ളില്‍ കടന്നു. നല്ല കാര്യങ്ങള്‍ പലതും പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ വലിയ തിന്മ പ്രവര്‍ത്തിച്ചുപോന്നു. വേഷപ്രധാനവും കര്‍മ്മബഹുലവുമായ പട്ടത്വം അവന്‍ സഭയില്‍ കടത്തി. കൃപയാല്‍ ഉള്ള രക്ഷ കൂദാശകളാക്കി കച്ചവടച്ചരക്കാക്കി. ആ വിഷയത്തില്‍ ഏറ്റവും ഭയങ്കരം ദൈവവചനത്തെ പുറംതള്ളി അധികാരികളുടെ കല്‍പ്പനകള്‍ പ്രതിഷ്ഠിച്ചതാണ്. പ്രാര്‍ത്ഥനാ കൂട്ടങ്ങള്‍ വ്യത്യാസപ്പെടുത്തി സുന്നഗതോസുകള്‍ (കൗണ്‍സില്‍) ആക്കി. അങ്ങനെ ക്രമേണ സഭയെ ലോകമയം ആക്കിമാറ്റി.
മയങ്ങിക്കിടക്കുന്നവന്‍ ഇടയ്ക്കിടെ ഉറക്കംതെളിയുന്നതു പോലെ നവീകരണ ദര്‍ശനത്തോടുകൂടെ നവീകരണ വീരന്‍മാര്‍ ചില കാലങ്ങളില്‍ എഴുന്നേറ്റു തുടങ്ങി ആ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരുവലയ മുന്നേറ്റം ആയിരുന്നു 16-ാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ ലൂഥര്‍ മുഖാന്തരം സംഭവിച്ചത്. എന്നാല്‍ വിശ്വാസത്താല്‍ ഉള്ള രക്ഷ മാത്രം ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് ആ പ്രയത്‌നം അവസാനിച്ചു. പള്ളിമതവും പട്ടത്വവും തീര്‍ത്തും വര്‍ജ്ജിച്ചില്ല യാക്കോബായ സഭയില്‍ നിന്ന് തല ഉയര്‍ത്തിയ നവീകരണത്തിനും (മാര്‍ത്തോമ്മസഭ) ഈ ഗതികേട് സംഭവിച്ചു. മാര്‍ത്തോമ്മ സഭയില്‍ നിന്ന് തല ഉയര്‍ത്തിയ ഇവാന്‍ജലിക്കല്‍ സഭക്കും ഇതുതന്നെ ഗതിയുണ്ടായി. പട്ടത്വവും കൂദാശകളും മുഴുവന്‍ കളയാന്‍ ആര്‍ക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. ഈ നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും വിചിത്രമായ കാഴ്ച സുവിശേഷകന്‍ കെ. പി. യോഹന്നാന്‍, യോഹന്നാന്‍ മെത്രാപ്പോലീത്ത ആയി മാറിയതാണ്. കണക്കുകൂട്ടാന്‍ അറിയാവുന്ന കുട്ടികള്‍ കൂട്ടിപറയട്ടെ ലാഭമെത്ര? നഷ്ടമെത്ര…?
പട്ടത്വസഭയില്‍ നിന്ന് വലിയ മുന്നേറ്റം നടത്തിയ വേര്‍പാട് സമൂഹങ്ങളുടെ വഴിയില്‍ ആണ് ഞാനും നിങ്ങളും ഉള്‍പ്പെടുന്ന പെന്തെക്കോസ്ത് സമൂഹം നിലകൊള്ളുന്നത്. കുറെ കാലം നാം കൊടിപാറിച്ചുനിന്നു. മഹാശക്തനായിരുന്ന ശിംശോനെ മദ്യപാനം, സത്രിസംസര്‍ഗ്ഗം, കളിയും കടംങ്കഥ പറച്ചിലും തുടങ്ങിയ സാഹചര്യങ്ങള്‍ ഒരുക്കി ഒടുവില്‍ ഫെലസ്ത്യരുടെ മാവ് പൊടിക്കുന്ന കണ്ണുപൊട്ടനാക്കി മാറ്റിയ കഥ അത്ര ഒറ്റപ്പെട്ട ഒന്നല്ല. ബിഷപ്പിന്റെ നീളന്‍ കുപ്പായം ഇന്നു നമ്മുടെ പലരുടെയും ലക്ഷ്യം ആണ്. സഹോദര സമൂഹം ആകുന്ന സഭ ഇന്ന് മിക്കവാറും മേല്‍ഭരണ സമ്പ്രദായം ആയി മാറി. D.P. യും (ഡിസ്ട്രിക്ട് പാസ്റ്ററും) സാധാ പാസ്റ്ററും ഒക്കെ അതിന്റെ തെളിവാണ്. ഈ ചങ്ങലയിലെ അതിഭയങ്കര കണ്ണി ഓവര്‍സീയര്‍ ആണ്. ശരിക്കും ബൈബിള്‍ പഠിച്ചാല്‍ ഒരു ലോക്കല്‍ സഭയുടെ പാസ്റ്റര്‍ ആ സഭയുടെ ഓവര്‍സിയര്‍ ആണ്. ഓവര്‍സിയര്‍മാരുടെ മുകളില്‍ ഒരു യൂണിവേഴ്‌സല്‍ ഓവര്‍സിയര്‍ ദൈവവചനപ്രകാരം ഉള്ളതല്ല. ഈ കുഴിയില്‍ ആണ് മാര്‍പ്പാപ്പയും പാത്രിയര്‍ക്കീസും, കാതോലിക്കാസും ഒക്കെ വീണു കിടക്കുന്നത്. ഇത് എഴുതുന്ന സമയം ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കാ ആണോ, പരിശുദ്ധ കാതോലിക്ക ആണേ, വലിയത് എന്ന് വിലപേശി മുഖാമുഖം നോക്കി സമരപന്തലില്‍ ഉപവാസിക്കുകയാണ്. ഇതു വായിക്കുന്ന നല്ല മനസാക്ഷിയുള്ള വായനക്കാരോട് ഞാന്‍ പറയട്ടെ “എന്റെ രാജ്യം ഐതിഹമല്ല” എന്ന് യേശു പറഞ്ഞത് നാം മറക്കരുത്. ജാതികളുടെ മാതിരിയുള്ള ഭരണം ദൈവസഭയില്‍ പാടില്ല. ഇവിടെ ഭരണത്തിനല്ല ശുശ്രൂഷയ്ക്കാണ് സ്ഥാനം രാഷ്ട്രീയ ഇലക്ഷന്‍ ഇതില്‍ കയറ്റിയവന്‍ ആരായാലും അവന്‍ ശാപയോഗ്യന്‍ തന്നെ.
സഭയുടെ സ്ഥാനാര്‍ത്ഥികളെ നിശ്ചയിക്കുന്ന ക്രമം ഞാന്‍ പറയാം സഭ ദൈവകൃപയില്‍ ജ്വലിച്ചു നിന്നാല്‍, ശൗലിനേയും ബര്‍ണബാസിനേയും എനിക്കായി വേര്‍തിരിപ്പിന്‍ എന്ന് പ്രവാചകന്‍മാരിലൂടെ വ്യക്തമായ ദൂതുലഭിക്കും. അത്രയും കൃപ ഇല്ലെങ്കില്‍ മത്യാസിനെ തിരഞ്ഞെടുത്ത ചീട്ടിടല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് നടത്താം. അവിടെ പ്രചരണത്തിന്റെ തന്ത്രം ഉണ്ടാകുന്നില്ല. ലക്ഷങ്ങള്‍ മുടക്കി കോഴ കൊടുത്ത് വ്യാജം പറഞ്ഞ് കള്ളവോട്ട് ചെയ്യുന്ന വേദിയില്‍ നിന്ന് ലക്ഷം മൈലുകള്‍ അകലത്തില്‍ ആയിരിക്കും പരിശുദ്ധാത്മാവ് നിലകൊള്ളുന്നത് എന്ന സത്യം ആരും മറക്കരുത്. എങ്ങനെെയങ്കിലും സ്ഥാനം നേടി നേതാവായി മാനവും ധനവും ഒക്കെ ഉറപ്പിക്കാനും സ്വന്തം മക്കളെ പിന്‍ഗാമികള്‍ ആക്കുവാനും സ്വപ്നം കാണുന്നവര്‍ ആണ് ഈ കള്ളവോട്ട് വിടാതെ നിലനിര്‍ത്താന്‍ പരാക്രമം കാണിക്കുന്നത്. കാലം തീരാറായ ഈ വൈകിയ വേളയില്‍ നീതിയിലും വിശുദ്ധിയിലും നിലകൊള്ളുന്ന തന്റെ സഭയാകുന്ന അല്‍പജനത്തെ ചേര്‍ക്കുവാന്‍ കര്‍ത്താവ് തത്രപ്പെടുന്നു. അതിന്റെ നാനവിധ ലക്ഷണങ്ങള്‍ വെളിപ്പെട്ട് നില്‍ക്കുന്നു. ഞാന്‍ കുറിച്ചു ഈ സത്യം മനസാക്ഷിയില്‍ ഏറ്റുവാങ്ങിയ ചിലരെങ്കിലും ഈ സത്യത്തിനുവേണ്ടി മുന്നോട്ട് വരണം. നമുക്ക് സഭയില്‍ നിന്നും ഈ രാഷ്ട്രീയക്കളി പുറംതള്ളണം. അതിനുള്ള ആദ്യത്തെ ഒരു തീക്കുറ്റിയായി ഈ കൊച്ചു ലേഖനം തീരട്ടെ എന്നു ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. ഈ പന്തം ഏറ്റുവാങ്ങുവാന്‍ അനേകം കരങ്ങള്‍ മുന്‍പോട്ടു പോരണം, അല്ല വരികതന്നെ ചെയ്യും എന്നു ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.
ദൈവസഭ ദൈവത്തിന്റേതു മാത്രം ആയിരിക്കട്ടെ. അതിന്റെ ഭരണക്രമം ബൈബിള്‍ മാത്രം ആയിരിക്കട്ടെ. സഭയുടെ നടത്തിപ്പുകാര്‍ ഭരണാധികാരികള്‍ ആകാന്‍ കൊതിക്കാതെ ശുശ്രൂഷകന്മാര്‍ ആയിരിക്കട്ടെ. നവീകരണം വളഞ്ഞ് ഒഴുകി റോമസഭയിലേക്കും ഒടുവില്‍ ഹിന്ദുമതത്തിലേക്കും ചെന്ന് ചേരാതിരിക്കട്ടെ.
MGM Ministries-Article Source: gmnewsonline.com/newscontent.php?id=2114 – (Published in September 2011, Accessed in June 2012)